مادربزرگم می گفت "جان جاندان آیریدی بالا". و این خیلی تلخ است در واقعیت. اینکه حتی نزدیک ترین هایت هم نمی فهمند تو چه دردی را متحمل می شوی وقتی که چهره در هم کشیده ای و دست روی دلت گذاشته ای و خیلی راحت می شود که متظاهر و نکبت به نظر برسی. این است که اغلب ترجیح می دهم شرح درد را تا خسته کننده شدن آن برای کسی پیش نبرم. این است که حالا دلم گرفته که جان از جان جداست و نه من درد کسی را و نه کسی درد من را می فهمد.
درباره این سایت